این روش یکی از روش های آسان برای طراحی مدار چاپی می باشد که معمولا دانشجویان رشته الکترونیک در دانشگاه ها از این روش استفاده می کنند. برای انجام این روش نیاز به یک پرینتر لیزری می باشد که پودر موجود در کارتریج آن از جنس پلاستیک می باشد. فیبرهای مسی دارای سختی بسیار بیشتری نسبت به کاغذ می باشند و به همین دلیل ایجاد خطوط و علائم مختلف بر روی آنها به راحتی انجام پرینت بر روی کاغذ نمی باشد.
برای این که بتوانیم با استفاده از این پرینتر طراحی مورد نظر خود را روی فیبر انجام دهیم نیاز است تا در ابتدا بر روی کاغذی که قابلیت نشستن تونر بر روی آن وجود دارد مدار را چاپ کرده و پرینت بگیریم. بعد از آن با استفاده از اتو باید به تونر نشسته بر روی کاغذ حرارت داده و این طرح را به فیبر مسی انتقال دهیم. کاغذ گلاسه بهترین نوع کاغذ برای انجام این کار می باشد چرا که قابلیت جذب تونر را نداشته و مواد به طور کامل به فیبر انتقال داده می شوند.
رزولوشن طرحی که بر روی کاغذ گلاسه چاپ می شود باید 600 باشد. نیاز است تا در هنگام انتقال تصویر از کاغذ به روی فیبر، سطح فیبر به خوبی تمیز شده و هیچ گونه چربی و کثیفی در آن وجود نداشته باشد.
طرح رسم شده بر روی کاغذ گلاسه باید به صورت وارون و آینه ای بر روی فیبر قرار گرفته و سپس اتوی داغ بر روی آن قرار داده شود. اتو کشیدن نیز باید با دقت زیادی انجام شده و زمان آن نه کم و نه زیاد باشد تا طرح به صورت کامل بر روی فیبر بنشیند. معمولا زمان 10 دقیقه برای اتو کشیدن کافی می باشد. در ادامه فیبر به همراه کاغذ چسبیده به آن باید در آب سرد قرار داده شود و کاغذ از آن جدا گردد. در ادامه با استفاده از اسید مدار چاپی که اسید کلرو فریک نام دارد باید قطعات اضافی مس جدا گردد و فیبر مسی بایستی در حدود 5 دقیقه داخل این محلول اسیدی قرار داده شود. پس از خارج کردن فیبر از اسید باید با آب سرد شست و شو داده شود و در انتها مدار چاپی آماده می گردد.
